Osteopatia

Osteopatia (kod zawodu: 323010)  jest holistycznym podejściem do leczenia pacjenta, obejmuje takie działania jak diagnoza, wspomaganie i leczenie układu mięśniowo-szkieletowego oraz otoczeniem z nim powiązanym. Osteopatia wykorzystuje szeroki wachlarz technik manualnych w swojej pracy. Techniki obejmują delikatną pracę na tkankach po przez mobilizację i manipulację rejonów kręgosłupa i stawów objętych problem, jak i również obszarów narządów wewnętrznych. To pozwala na wzmocnienie układu mięśniowo-szkieletowego i polepszenie jego funkcji.

Osteopatyczne leczenie bazuje na głównej zasadzie, że dobry stan zdrowia ludzkiego jest zależny od wewnętrznej harmonicznej synchronizacji tkankowej i dobrego stanu zdrowia układu szkieletowo-mięśniowego, połączeń między tkankami i naczyniami oraz więzadłami. Osteopaci wierzą że ich praca pozwala przywrócić stabilną pracę organizmowi, dzięki czemu ludzkie ciało jest w stanie uruchomić procesy samoleczenia.

Na tej stronie przyjrzymy się medycynie osteopatycznej i postaramy się przybliżyć ją w szczegółach. Odkryjemy rąbek historii osteopatii, oraz przejdziemy przez informacje dotyczące tego co się dzieje podczas terapii i jakich metod używamy.


Historia Osteopatii

Dr Andrew Taylor Still 

Początków medycyny osteopatycznej powinniśmy doszukiwać się w roku 1870, kiedy Amerykański lekarz Andrew Taylor Still rozpoczął swoje badania nad alternatywną formą leczenia swoich pacjentów. Po niespodziewanej śmierci członków rodziny doktor Still był załamany i zażenowany możliwościami medycyny konwencjonalnej.

Doktor Still silnie wierzył że ludzkie ciało funkcjonuje jak maszyna. Głosił że człowiek funkcjonuje dobrze jeżeli wszystkie małe i duże trybiki machinerii ciała ludzkiego współgrają ze sobą. Na tej podstawie zaczął opracowywać metodę leczenia, leczenie zawierają odpowiednie manipulacje mięśni oraz więzadeł aby poprawić krążenie i skorygować zmienioną mechanikę. Still odkrył że takie postępowanie lecznicze było świetną metodą do łagodzenia bólów głowy.

W czasach w którch żył, leczenie magnetyczne, nastawianie kości, hydroterapia i homeopatia rozkwitały w popularność. Są przesłanki że doktor Still natknął się na te dziedziny leczenia podczas rozwijania swojego postępowania leczniczego, lecz prawdopodobnie większy wpływ miała wiedza wschodu do której miał dostęp z racji bycia lekarzem wojskowym. Still analizująć pod kątem wiedzy medycznej i praktycznej zaadoptował część różnych postępowań medycznych do swojej praktyki. W późnych latach 19 wieku doktor Still uzyskał wysoką reputację za swoje nie-inwazyjne terapie. W roku 1892 otworzył Amerykańską szkołę Osteopatii.

Dr John Martin Littlejohn 

John Martin Littlejohn jest rozpoznawalny z powodu przyniesienia ze sobą medycyny osteopatycznej do Anglii. Z powodu utrzymującego się złego stanu zdrowia Littlejohn popłynął do Ameryki szukać ukojenia w cieplejszym klimacie. Podczas swojej wizyty w Ameryce usłyszał o sławnym Doktorze Still’u i postanowił udać się do Kirksvill gdzie znajdowała się Amerykańska Szkoła Osteopatii. Pod rękami Stilla, dolegliwości Littlejohna znikły. Inspiracja Still’em była tak duża, że Littlejohn postanowił rozpocząć studia osteopatii.

Ostatecznie Littlejohn i Still zawiązali współpracę i rozpoczęli dalsze badania nad formami leczenia w osteopatii. Kiedy Littlejohn opuścił Kirksville udał się do Chicago, tam otworzył szpital oraz szkołę osteopatii. W roku 1913 Littlejohn powrócił do Wielkiej Brytanii i przyniósł ze sobą wszystko czego nauczył się o osteopatii. Osiadł w Thunderly, Essex i tam założył pierwszą szkołę wyższą osteopatii w Anglii. Dziś jest znana jako Brytyjska Szkoła Osteopatii (BSO). Littlejohn kontynuował nauczanie aż do swojej śmierci w 1947 roku, doktor Still również, odszedł w 1917 roku w wieku 89 lat.


Co obejmuje leczenie?

Wstępne konsultacja

Będziesz musiał/a odbyć pełne badanie medyczne które przeprowadzi terapeuta, zanim rozpoczniesz terapię osteopatyczną. Twój terapeuta będzie chciał wiedzieć o Twoich dolegliwościach oraz zada Ci pytania odnośnie Twojego stanu zdrowia, przebytych chorobach/urazach i trybu życia. Dobrze jeżeli będziesz miał/a ze sobą pełną historię swojej choroby oraz badania typu RTG, MR, TK itp. Twój terapeuta również jeżeli zajdzie taka potrzeba może chcieć sprawdzić Twój puls, odruchy neurologiczne oraz ciśnienie krwi.

Ważne abyś udzielił/a szczegółowego wywiadu medycznego swojemu terapeucie. To pomoże osteopacie podjąć decyzję jakie leczenie jest dla Ciebie odpowiednie oraz jaki rodzaj technik terapeutycznych będzie musiał użyć. Twój terapeuta potrzebuje również wszelkich informacji odnośnie wcześniejszych urazów, przeciążeń, chorób zapalnych, operacji oraz stresu.

Możesz również zostać poproszony/a o wykonanie kilku prostych ćwiczeń i ruchów. To pozwoli terapeucie ocenić Twoją mobilność, oraz w jaki sposób funkcjonuje Twoje ciało i gdzie są jego ograniczenia.

Podsumowując, te wszystkie czynności pozwolą Twojemu terapeucie lepiej zrozumieć co wpływa na  Twoje ciało. Wszystko rozpoczynając od poważnego urazu po drobną chorobę może zaburzać tkanki Twojego ciała i powodować przesunięcia w strukturach mięsniowo-szkieletowych oraz narządów wewnętrznych. Jeżeli tkanki są poskręcane i sklejone to przepływ płynów przez naczynia może być obniżony a normalna ruchomość zostanie ograniczona. Jeżeli takie zaburzenie nie zostanie poddane leczeniu może towarzyszyć Ci przez całe życie i powodować różne dolegliwości.

Osteopatyczny plan leczenia

Kolejny etap w podejściu osteopatycznym obejmuje realizację planu leczenia. Twój terapeuta omówi go z Tobą, oraz powie Ci ile sesji będzie potrzebnych – zazwyczaj jednak najlepszą odpowiedzią na ilość sesji jest Twój stan psychiczny i fizyczny po kilku dniach od pierwszej terapii, wtedy terapeuta najlepiej może ocenić ile wizyt będzie potrzebnych aby doprowadzić Cię do stanu w którym będziesz czuł/a się komfortowo.

Pierwsza wizyta zazwyczaj trwa 60 minut, następne sesje są krótsze i zazwyczaj trwają ok 45 minut.  Częstość sesji jest uzależniona od poziomu Twoich dolegliwości. Zazwyczaj między wizytami jest tydzień przerwy aby Twój organizm mógł poradzić sobie ze zmianami które zainicjował terapeuta, jednak w niektórych wypadkach przerwa między wizytami może być krótsza, zależnie od potrzeb leczniczych.

Jako część Twojego programu leczenia, terapeuta może pokazać i zalecić Ci wykonywanie w domu odpowiednio dobranych ćwiczeń dla Ciebie. Otrzymasz również odpowiednie rady jak zminimalizować uszkadzanie ciała i pogłębianie dyfunkcji przez spożywanie nieodpowiednich pokarmów lub przyjmowania niekorzystnych pozycji. Jest ważne, aby każde zalecone ćwiczenia, wykonywać nawet jeżeli trzeba to robić kilka razy dziennie.

Choć leczenie zazwyczaj jest bardzo delikatne, możliwe że będą sytuacje gdzie pewna mała ilość siły będzie konieczna. To pozwoli rozluźnić się tkanką i przywrócić odpowiedni ich układ.

Pacjenci zgłaszają, że przez większą część terapii czują się bardzo komfortowo.


Osteopatyczny warsztat pracy

Osteopatyczne leczenie będzie się różnić w zależności od pacjenta i jego dysfunkcji. Mimo to,wszystkie techniki manipulacji są oparte na zasadzie, że struktury i funkcje organizmu są wzajemnie zależne od siebie, kiedy zajdą zmiany struktury, wystąpi zaburzenie.

Twój terapeuta zazwyczaj będzie używał wielu kombinacji metod poniżej opisanych:

Techniki Tkanek Miekkich

Ta metoda osteopatyczna jest wykorzystywana przy pracy z mięśniami które pokrywają okolice kręgosłupa lub większych kości kończyn. Polega ona na rytmicznym rozciąganiu tkanki oraz głębokich ruchach, taka praca pozwala usunąć i przenieść nadmiar płynów w tkankach. Pozwala to również na wyciszenie nadmiernie napiętych mięśni i warstw mięśniowo-powięziowych. Osteopata może wykorzystać techniki tkanek miękkich aby pomoc przy takich problemach jak ból barku, kontuzje sportowe, lęki czy stres.

Osteopatia Czaszkowa

Osteopatia Czaszkowa to specificzny rejon pracy dla medycyny osteopatycznej, praca w tym rejonie koncentruje się na delikatnych ruchach w obrębie kości i szwów czaszki. Te struktury tworzą naszą głowę, od wewnątrz pokrywa je płyn mózgowo-rdzeniowy który znajduje się miedzy kośćmi czaszki a mózgiem przez co chroni pobliskie tkanki, rdzeń kręgowy oraz sam mózg.

W zdrowym systemie czaszkowo-krzyżowym ten płyn pulsuje w rytmie od 6 do 15 razy na minutę. Osteopata jest szkolony aby móc wyczuć ten rytm i wykryć zaburzenia na tym poziomie. Jeżeli wykryje takie zaburzenie, wykona bardzo delikatne manipulacje na szwach i kościach czaszki oraz twarzy, dzięki czemu usprawni krążenie płynów.

Dziecięca osteopatia czaszkowa jest odmianą tej metody i jest bardzo użyteczna ponieważ pozwala dziecku lepiej zasypiać. Taka terapia jest bardzo kojąca i komfortowa dla dziecka, łagodzi problemy kolek u niemowląt i redukuje problemy z zasypianiem.

Techniki Wisceralne

Terapia wisceralna ma zbawienny wpływ w sytuacjach funkcjonalnego i strukturalnego zakłócenia pracy układu mięśniowo-szkieletowego, naczyniowego, nerwowego, moczowo-płciowego, oddechowego, pokarmowego, krwionośnego.

Pozwala na zbadanie wewnętrznych struktur, określenie dynamiki ruchu i połączeń organów, błon, powięzi oraz więzadeł, a w końcu zaaplikowanie przez osteopatę odpowiedniej metody leczenia problemu. Poprawia kinestetyczną komunikację w ciele i propriocepcję, dzięki czemu pacjent czuje się wzmocniony i mniej odczuwa skutki złej postawy ciała.

Techniki Limfatyczne

Celem tych technik jest uwolnienie górnych i dolnych dróg oddechowych od infekcji poprzez poprawienie cyrkulacji płynów limfatycznych. Osteopata używa swoich dłoni aby wywrzeć nacisk na ścianę klatki piersiowej. Kiedy siła nacisku osiągnie swoje maksimum podczas wydechu, terapeuta na początku ponownego wdechu szybko zabiera swoje dłonie. Taka procedura zwiększa podciśnienie w klatce piersiowej lub narządzie co pozwala układowi oddechowemu i limfatycznemu przesunąć płyn limfatyczny. Techniki limfatyczne również często są wykorzystywanie przez osteopatów do pracy na narządach takich jak np. wątroba lub lokalnych węzłach chłonnych, wtedy też osteopata wykonuje techniki pompy limfatycznej.

Techniki „pchnięć” HVLA

Takie techniki polegają na zaaplikowaniu w danym miejscu (stawy lub mięśnie) ruchu pchnięcia o szybkiej prędkości i małej amplitudzie. Celem takiego postępowania jest przywrócenie ruchomości i  naturalnych odruchów.

Techniki Energizacji Mięśniowej

Podczas tej procedury pacjent jest proszony o używanie swoich mięśni w specyficznych pozycjach i w odpowiednim kierunku. Osteopata zaaplikuje na dane miejsce odpowiedni opór przeciw ruchowi pacjenta. Takie postępowanie ma na celu polepszenie ruchomości w danym miejscu i zmniejszenie zmian występujących w tkankach i mięśniach.

Techniki Counterstrain

Terapeuta używa technik counterstrain aby zidentyfikować punkty tkliwe w przykurczonym mięśniu i dokonuje repozycji ciała. Ma to na celu zachęcić organizm do dokonania zmian w mięśniach, powięzi otaczającej mięśnie i narządach wewnętrznych. Techniki Counterstrain mają pomóc pacjentowi odejść od bariery ograniczonego ruchu w kierunku pozycji komfortowej. To pozwala uzyskać ukojenie w dysfunkcjach fizycznych, które są zbyt tkliwe lub są w stanie ostrym i inne procedury są niekorzystne.

Uwalnianie Mięśniowo-Powięziowe

Te techniki mają na celu leczenie struktur mięsniowo-powięziowych. Osteopata podczas takiej terapii wykorzystuje odpowiednie ułożenie dłoni i stałą siłę, którą nakłada na tkanki mięśniowo-powięziowe aż nastąpi ich uwolnienie. Tkanki dysfunkcyjne są prowadzone wzdłuż linii najmniejszego oporu, aż nie zostanie osiągnięty swobodny ruch tkanek.


Czy Osteopatia działa?

Medycyna osteopatyczna dowiodła swojej efektywności w leczeniu uporczywych bólów w dolnym odcinku kręgosłupa, zwłaszcza związanych z zaburzeniami narządów wewnętrznych. Ten fakt potwierdził National Institute for Health and Care Excellence (NICE) który zaleca terapię osteopatyczną w tych dolegliwościach.

Medycyna osteopatyczna jednak pomaga przy wielu innych dolegliwościach takich jak bóle szyi, głowy, barków, rwy kulszowej, przy powrocie po ciężkich operacjach, problemach narządów wewnętrznych i wielu innych. Generalnie osteopatia dąży do wspomagania i leczenia różnych problemów zdrowotnych, spojrzenie holistyczne na człowieka pozwala nam pomóc w polepszeniu jakości życia niejednego pacjenta który boryka się przez wiele lat ze swoją chorobą. Czasem parę sesji jest potrzebnych aby pacjent przekonał się jakie korzyści niesie ze sobą terapia osteopatyczna. Czasami pacjent po terapii lub na drugi dzień może odczuwać zmęczenie, senność, objawy jak przy grypie, lecz jest to związane z tym, że jego organizm właśnie odpowiada na terapię osteopatyczną i przywraca nową harmonię wewnętrzną. Oczywiście wszystko jest zależne od człowieka i dysfunkcji z którymi się boryka.

Jak Osteopatia może pomóc ?

Medycyna osteopatyczna może pomóc ludziom niezależnie od ich wieku i umiejętności. Pacjenci zgłaszają się z w różnym wieku i z różnymi dolegliwościami takimi jak bóle pleców, problemy posturalne (w tym powtarzające się nadwyrężenia i przeciążenia), urazy sportowe, problemy mięśniowe i stawowe, kolki jelitowe, zaparcia, bóle głowy i migreny, bóle podczas ciąży oraz wiele innych dolegliwości.

Kiedy osteopata pomaga ciału pacjenta aby mogło się uleczyć, jego postępowanie ma na celu wspieranie przepływu płynów i zwiększanie mobilności strukturalnej organizmu. Po takich czynnościach terapeutycznych, możemy oczekiwać u pacjenta poprawy w nerwowym, krążeniowym czy limfatycznym układzie. Poprawienie funkcjonowania organizmu na wielu poziomach zapewnia ciału zrównoważenie, lepszy ogólny stan zdrowia oraz zmniejsza podatność na ponowne urazy i infekcje.

Wielu pacjentów donosi że ich jakość snu znacznie się poprawiła po terapii osteopatycznej. Jest to spowodowane tym że ból oraz dyskomfort który za tym idzie prowadzi do niespokojnego snu i zaostrza niezdolność organizmu do prawidłowego funkcjonowania. Osteopatia polepsza naszą zdolność do radzenia sobie z bólem, a to z kolei prowadzi do polepszenia jakości snu.

Czy jest to leczenie zapobiegawcze?

Osteopatyczna terapia sama w sobie nie jest zapobiegawcza. Terapeuta może pomóc kiedy ból, dyskomfort lub inne dolegliwości wystąpią u pacjenta. Pomimo tego, osteopata może zaoferować pacjentowi porady jak zapobiegać ponownym urazom oraz odpowiednio dobrać pod jego dysfunkcję ćwiczenia. Pacjenci są zachęcani do regularnego wykonywania tych czynności w celu utrzymania swojego dobrego stanu po terapii.

Wczesna interwencja osteopatyczna może pomóc pacjentowi w lepszym zrozumieniu jego źródła bólu. Pacjent będzie mógł również zidentyfikować wraz z terapeutą jakich zmian będzie mógł dokonać w swoim trybie życia aby zminimalizować postępowanie jego dolegliwości oraz lepiej radzić sobie z bólem w przyszłości.

Nieporozumienia

Jednym z najczęstszych nieporozumień jest to że osteopaci mogą leczyć tylko bóle kręgosłupa. Terapia osteopatyczna może być wykorzystana w wspomaganiu i leczeniu wielu różnych dysfunkcji, chorób, urazów czy uszkodzeń sportowych i innych. Ponieważ osteopatia kieruje się podejściem holistycznym i leczy całe ciało. W wielu przypadkach można pomóc nawet w połączeniu z innymi metodami terapii.

Nie jest zaskoczeniem, że wiele osób uważa terapię manualną za bolesną. Jednak w medycynie osteopatycznej zabieg nie powinien być bolesny dla pacjenta, może czasem powodować delikatny dyskomfort spowodowany przez mięśnie czy stawy, które przez długi czas były przykurczone lub tkanki były sklejone i podczas terapii są na nowo rozciągane.

Osteopata nie może dokonać cudownego uzdrowienia z choroby bądź wyleczyć złamania, lecz może spowodować, że organizm pacjenta będzie odzyskiwał swoje możliwości samoleczenia oraz życie codzienne z danymi problemami stanie się mniej uporczywe. Również osteopata może zasugerować pacjentowi w jaki sposób może zapobiegać nawracającym urazom w przyszłości.